Lubię czasem oderwać się od emocjonalnych historii o miłości i rodzinie i zanurzyć w dobrym thrillerze – takim, który trzyma w napięciu, zmusza do myślenia i nie podaje wszystkiego na tacy. Badla długo czekał na swoją kolej na mojej liście, aż w końcu nadszedł idealny moment i… zaskoczenie. Bo choć po zwiastunie spodziewałam się klasycznego kryminału z twistem, to dostałam coś więcej – historię pełną gier, niedopowiedzeń i psychologicznej gry w kotka i myszkę, którą prowadzą tylko dwie osoby, ale trzymają widza w napięciu przez cały film.

Co te filmy indyjskie ostatnio ze mną robią! Najpierw Satyaprem Ki Katha, który wzruszył mnie do głębi, potem Lover, który rozłożył mnie emocjonalnie realizmem i odwagą w pokazaniu toksycznego związku. A teraz jeszcze Be Happy – film, po którym w ogóle nie spodziewałam się, że aż tak go przeżyję. Niepozorny z zewnątrz, wydawał się idealny na wieczór „do herbatki”. A jednak – skrywał w sobie coś, co moje matczyne serce po prostu nie dało rady unieść na sucho. Zapraszam do recenzji – bez spoilerów, ale z całą masą emocji.