Nie będę oryginalna, pisząc, że seans Baazigar (pol. Ryzykant) chodził za mną od dłuższego czasu. Jeśli dobrze pamiętam, oglądałam go tylko raz w życiu — i to jeszcze w czasach, gdy filmy z Bollywood kupowało się z gazetą w kiosku. Na powtórkę zdecydowałam się nie dlatego, że zapomniałam, o czym ten film opowiada. Wręcz przeciwnie — fabułę pamiętałam doskonale. Po prostu chciałam sprawdzić, jak po latach odbiorę tę historię. Co we mnie wywoła. I, nie oszukujmy się, główny powód powrotu był jeden: Shah Rukh Khan.

Nie wszystkie filmy, które zapamiętujemy na lata, muszą być wybitne. Nie każdy musi być kamieniem milowym w historii kina, zdobywcą nagród czy produkcją analizowaną przez krytyków. Czasem wystarczy, że trafił do nas w odpowiednim momencie. Serce ze złota (oryg. Dil Ka Rishta) to właśnie taki film. Może nie jest to produkcja, która przewróciła moje filmowe gusta do góry nogami. Ale na pewno jest to jeden z tych tytułów, które zostały mi w sercu. I choć oglądałam go już po raz czwarty, wciąż potrafi wywołać we mnie różne emocje. Lubię wracać do tego filmu co kilka lat i odświeżać sobie historię, którą i tak znam już na pamięć. Jak tym razem…