Z okazji ostatnich urodzin Shah Rukh Khana postanowiłam obejrzeć któryś z jego filmów. Na swoim fanpage’u poprosiłam Was o pomoc z wyborem filmu, za którą bardzo Wam dziękuję! Zdecydowałam, że obejrzę ostatni film SRK, którego seans odkładałam od niespełna 4 lat. Ale nie martwcie się, bo planuję niektóre z Waszych propozycji obejrzeć w niedalekiej przyszłości! Postaram się też podzielić z Wami swoją opinią po seansie. A tymczasem zapraszam na recenzję filmu Zero. Czy jest z niego takie zero, jak się obawiałam?

Długo zwlekałam z obejrzeniem filmu 83. Głównie z jednego powodu — krykieta. Bałam się, że z racji tego, że jest to produkcja w 100% poświęcona temu tematowi, najzwyczajniej świecie będę się nudzić lub frustrować, że nic nie rozumiem. Kiedy film pojawił się na Netflixie z angielskimi napisami, dodałam go do swojej listy, odkładając seans w nieskończoność. Jednak od jakiegoś czasu chodziło mi po głowie, by wreszcie obejrzeć 83 i przekonać się, czy jest tak źle, jak się obawiałam.

Kiedy pierwszy raz usłyszałam, że Aamir Khan planuje adaptację jednego z moich ulubionych amerykańskich filmów, byłam zdruzgotana. Pomyślałam wtedy, że Forrest Gump to już klasyka kina, której nie da się podrobić! W dodatku odgrzewanie kotleta nawet tak dobrego mogło skończyć się fiaskiem. Przez cały czas byłam mocno nieprzekonana do tego przedsięwzięcia. Jednak kiedy film pojawił się na Netflixie z angielskimi napisami, stwierdziłam, że czas zweryfikować, jak Aamir Khan podobał zadaniu, które sam sobie wybrał. Nie przeczytałam żadnej recenzji, nie sprawdziłam nawet, jaką ocenę ma film. Podeszłam do seansu, starając się mieć neutralne nastawienie, jednocześnie będąc przygotowana na ewentualną porażkę. W takim razie, czy Laal Singh Chaddha wart jest uwagi? Sprawdźmy…

Też macie tak czasami, że myślicie, że nigdy nie obejrzycie jakiegoś filmu, bo po prostu w danym momencie życia, najzwyczajniej w świecie Was on nie interesuje? A potem mija na przykład kilka lat i postanawiacie jednak dać mu szansę? Ja tak miałam z wieloma, przyznam się bez bicia, a jednym z nich jest Namastey London. Jak to się stało, że obejrzałam ten film mimo swojej wcześniejszej niechęci? I podstawowe pytanie — czy seans był udany? Zapraszam do dalszego czytania!